دستهایش بوی مهر می داد |شنیدنی هایی از شهید نمدمال
به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید عبدالرحمن توفیق نمدمال در یکم مرداد 1316درر
شهرستان دزفول به دنیا آمد پدرش عبدالحسین کارگری می کرد و مادرش تبرک نام داشت و
خاندار بود تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. مدیر هتل بود و سال 1344ازدواج کرد و
صاحب دو پسر و دو دختر شد بیست و هفتم دی ماه 1357در زادگاهش هنگام تظاهرات علیه
رژیم شاهنشاهی بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در شهید آباد همان
شهرستان واقع است .
آنچه می
خوانید خاطراتی به نقل از همسر شهید " عبدالرحمن توفیق نمد مال "
است که تقدیم
حضورتان می شود:
دستهایش بوی مهربانی می داد
عبدالرحمن
همیشه با چهره گشاده بود دستهایش بوی مهربانی می داد وقتی به خانه می آمد
فرزندانمان بدورش می رفتند و از سر و کله اش بالاو پایین می پریدند. او با شادمانی
آنها را غرق در بوسه می کرد .نه تنها خانواده که فامیل و دوستان و خویشان بخاطر
اخلاقش شیفته او بودند در تمام دوران زندگیش با گذشت و فداکار بود بطوریکه وقتی دانش
آموز بود از نظر درسی بسیارموفق و پر تلاش شناخته شده بود امابخاطرکمک به پدرش
مدرسه را رها کرد و به کار مشغول شد .زمان شروع تظاهرات او با تمام وجود به فعالیت
پرداخت ،اعلامیه پخش می کرد ،دیوار نویسی و شعار روی دیوار می نوشت و.....
تا روز
چهارشنبه بیست و هفتم دی ماه 1357 در دزفول پر از آتش و دود بود دژخیمان کنترل تمام کوچه و
خیابانها را به دست گرفته بودند .عبدالرحمان به نماز جماعت بسیار اهمیت می داد
آماده شد که برای انجام فریضه نمازبه مسجد برود به او گفتم خطرناک است انان همه جا
را زیر نظر دارند و او مثل همیشه با لبخندی شیرین به من گفت نگران نباش من باید به
مسجد بروم و رفت او آنقدر آرام و خونسرد
رفت که من نیز آرام شدم اما وقتی صدای نیروهای و فریاد ها را از بیرون می شنیدم
دوباره اضطراب وجودم را گرفت و به خود گفتم کاش نرفته بود غافل از اینکه او آنچنان
آرام به سوی آرزوی دیرینه اش که شهادت بود می رفت آرزوی عبدالرحمان بر آورده شد و
در مسیر مسجد هدف گلوله دژخیمان قرار گرفت و به شهادت رسید.
